Oe Zumme Gaan?
As de kerstbòòm in z`n oekske stillekes sta d`uit te valle, de vetblauwe goermet-nevel is opgetrokke en de flesse sterreke drank sterreker blijke te zijn dan ons, dan is `t òòge tijd om same n`s lekker uit te buike en avast te gaan naardenke n`over de kommende Vastenavend.
Gedrapeerd in de bank, uitgeteld neve de kerststal, uitgesméérd over de vaste vloerbedekking, in `n olleke n`onder de kerstbòòm of lekker in de mand bij d`n ond waaie dan, same mette kruitdampe van d`eerste rotjes en gillende keukemeide buite, as vaneiges dweil-ideeje voor de kommende Vastenavend binne.
“Zumme die kepotte elektrieke leunstoel van tante Riet ombouwe tot schietstoel?”, roep t`r ééne. “`t Motto is toch ommes: “Ziede z`ok vliege!?” “Neeje!”, oorde dan iemand uit de keuke roepe, “Me gaan as vliegevangers, mee ammaal van die ouwerwetste plakslierte n`aan ons lijf!” “Mottes kijke oe gauw g`t kefee aan oew kont et ange!” “Neeje!”, roep t`r dan ééne n`uit de weecee op de gang: “Me gaan dweile mè d`echte Berregse luchte in van die parfumfleskes!” “Nouw, dèèr zijde gij avast al mee begonne zeker!”, ketst `t trug.
En zo vulle winteravend en winternacht d`r eige moeitelòòs mee verse Vastenavendleut-ideeje. Van d`n elleft witte nouw al dasse nooit waar`eid zulle worre, mar `t is toch zo leuteg om d`r same n`over te fantesere. Van `t één kom `t ander en zo kom d`in veul Berregse uisouwes de Leut as vaneiges van de grond en ziede z`op `t lest ok ammaal echt vliege…
In d`ééle vroege uurkes vliege me dan naar ons eige werreme nest. Naar onze eigeste Dròòmvlucht zogezeed. Dan kekte nog ééne keer loddereg `t slagveld rond van lege flesse, allef opg`ete apkes, prepsils en strepsils in de vouwe van de bank, sjampanjekurreke tusse de plante en ardgekookt’eierschellekes as kalleke kefettie in `t vloerklééd.
Persies op dá mement kom d`oew vrouwke binne, d`r aar al `n bietje seksie los, net as d`r jurrekske. “Ei lekkeren dweil, oe is`t?”, vraag ze dan sloom-slapereg, “gade mee naar bove?” “Trouwes, ík weet al oe ik sebiet mette Vastenavend gaan dweile: n`as STOEI-WARDESS!”
Dan denkte: lampe n`uit, kat buite, verwerreming laag en recht de (reis-)koffer in!
